Hazreti Mevlânâ’nın Şeb-i Arûs’unu, yani düğün gecesini idrak edeceğimiz 17 Aralık günü ülkemiz büyük çalkantılara sahne oldu. Neyin ne olduğu henüz ortaya çıkmadı fakat ülke maddî-mânevî büyük kayıplar yaşadı. Tüm bu olanlardan içim o kadar sıkıldı ki, Hazret bana ne der diye Cemâlnur Hocamız’ın da sıklıkla yaptıkları gibi Mesnevî-i Şerif’e sığındım. Rastgele açtığım sayfada özetle […]
Yaralı Yüz (Scarface) filminde en etkilendiğim sahnelerden biridir: Tony Montana gittiği lüks restoranda karısıyla kavga edip rezâlet çıkardıktan sonra esefle bakan insanlara şöyle hitap eder: “…Sizin benim gibi insanlara ihtiyacınız var. O kahrolası parmaklarınızı bana doğrultup ‘İşte kötü adam’ diyebilmek için benim gibi insanlara ihtiyacınız var. Bu durumda siz ne olmuş oluyorsunuz? İyi insanlar mı?” […]
İslâm bir şeriat dinidir. Tüm kulluk görevlerinin hassas ölçülerle Peygamberimiz tarafından bize aktarılmış birer şekli, rüknü, ve bu şekillerinin altında gizlenmiş mânâ üzerine mânâları vardır. Kurallarına uymadan bu mânâ denizine vâkıf olmaya çalışmak, İslâm’ın önerdiği bir yol değildir. Orucun, namazın ve diğer tüm ibâdetlerin hem bedensel faydaları, hem de sevgili Peygamberimiz ve onun vârisleri tarafından […]
Kur’an okunmasından sonra Allah’ın güzel isimleri zikredildi. Devamında eller açılıp uzun ve güzel bir duâya onlarca ağız “âmîn” dedi. İlâhiler okunmaya başlanınca yüzler iyice nurlandı. Herkes âdetâ bir bayram kutluyormuşçasına şendi, yüzler gülüyordu. Mevtânın yakınlarını seçmek çok kolaydı; en huzurlu ve sevinçli olanlar onlardı çünkü. Sevdiklerini gerçek Sevgili’nin huzûruna uğurlamışlardı. Hem de böylesine güzel bir […]
Allah Allah! İllallah! Muhammed Resûlullah! Buyur er meydanına! Sev! Aşını sev, işini sev, eşini sev! Ama yalanı dolanı sevme! Al! Araba al, ev al, arsa al! Ama mazlumdan ah alma! Oyna! Horon oyna, çiftetelli oyna, zeybek oyna! Ama kimsenin ekmeğiyle, nâmusuyla oynama! Cazgırın bu sözlerinden sonra pehlivanlar dizlerine vurarak tüm heybetleriyle “er meydanı”nda boy […]
Oğlum Kenan kucağımda, balkonda bekliyorduk. Vakit akşam olmak üzereydi. Ezan neredeyse okunacaktı. Birazdan Ramazan gelecek Kenan, dikkat et tamam mı? Biz dikkatle beklerken, trafiğin gürültüsünün arkasından segâh makamında nağmelerle süzülüverdi akşam ezanı. Hafif pembeleşmiş gökyüzünü tatlı tatlı doldurdu. İşte yine o gelmişti, yine ona kavuşabilmiştik çok şükür! Koş Kenan, annene haber ver, Ramazan geldi! Baba […]
Bir acep nûr kim güneş pervânesi… Safiye Erol’un “Kadıköyü’nün Romanı”nı henüz bitirdim. Başladığım andan itibaren neredeyse elimden düşmeyen bu eser beni derinden etkiledi. İnsan psikolojisini hem erkek, hem de kadın cinsinde bu kadar sağlam çözümleyen ve bunu yalın fakat bir o kadar da hâkim bir lisanla anlatabilen az yazar okudum. Yazarın beni en çok […]