O Geliyor Gene…

Bir sene ne kadar da çabuk geçivermiş.

O geliyor gene… Bütün ihtişamıyla, rahmetiyle…

“Recep Allah’ın, Şaban Benim, Ramazan ümmetimin ayıdır” hadis-i şerifine mazhar olan o muhteşem ay…  Ellerin semâya belki daha fazla açılacağı, Allah rızâsını kazanma adına yarışın belki de en zevkli olduğu, içinde bin aydan daha hayırlı, meleklerin her türlü iş için indiği, gün ağarıncaya kadar selâmeti barındırdığı o kutlu Kadir’in güzel ayı…

Sordular bize, nedir bu Ramazan?

Bizce,

Yaşamaktır Ramazan,  “ah bu sene de vardık sana” demektir.

Üşümektir Ramazan, annenin verdiği parayla pide kuyruğunda…

Isınmaktır Ramazan,  O’nun verdiği rızkı eve yetiştirme telâşında…

Sevilmektir Ramazan, kapı açıldığında ahalinin gülüşüne sevinmektir.

Yaşlanmaktır Ramazan, “bir 10 sene önce daha mı coşkuluydu” diye sormaktır…

Doymaktır Ramazan, meleklerin niyetlilere selâmıyla…

Uyanmaktır Ramazan, gecenin körünü sabahın nuruna çevirircesine…

Bir an değildir sanki Ramazan, hayatın kendisidir.

Belki de kendini bulmak yolunda, kendindir Ramazan…