Nefis ile Sohbetin Tadı

/0 Yorumlar/tarafından

Olduğun şey ne ise o yok.

Olmayanı tadıyorsun.

Sen tattığın şey isen, sen de yoksun.

Ne, nasıl, neyi, nerede, ne zaman tadıyor diye sorgulamaya başlamak demek, aklın tek başına yetmediğinin farkına varmasıdır bir anlamda. İnsanın gönlü duruyor. Ona sesleniyor.

Akıl, gönlü kendi pusulası olarak belirleyince ferahlıyor. Sorusu kalmıyor. Sorular, cevap oluyor. Aslen sorular cevapların ta kendisiymiş. Bu rahatlık ile birlikte gönlüne yöneliyor. Gönül ile bakmaya başlıyor insan. Yokluğun idrakı ile yok oluyorsun.

Herkes ve her şey gibi kalem hâlen hareket ediyor.
Herkes ve her şey gibi mürekkep hızla  dökülüyor.
Herkes ve he rşey gibi kâğıt değişiyor.

Varlık kalıyor bir tek.
Fazlası için tüm hareketler, hızlar, değişimler yetmiyor.

İnsan, yalnızken aralanmayan kapılara sahip. İstiyor ardındakini. Yaslanıp teslim oluyor ardına kapının. İstiyor yalnızca. Onu memnun edebilmiş olma ümidiyle hâlinden memnun.

Çok şükür.

 

The following two tabs change content below.

Umut Alihan Dikel

Hamım. Pişmekteyim. Yanacağım.

Son Yazıları: Umut Alihan Dikel (Profiline git)

0 cevaplar

Cevapla

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Bir Yorum Yazın