Sırr-ı Hâl (Şiir)

Şâh-ı Merdan gözüm oldu âlemi seyreyledi

Gördüğünü nokta dürüp kirpiğime üfledi

 

Güneşi suya gark edip semâya taş bağladı

Cümle zıdları toplayıp aklımı halkeyledi

 

Gaybı parça parça etti vücûdumu süsledi

Üfledi Hak nefesinden rûhuyla küfreyledi

 

Ona hamd ü senâ eden hizmetiyle şenlenen

Bunca dili mühürledi, arıya vahyeyledi

 

Bir günahımın içinden bin sevab ile taşıp

Âşikâr edile diye celâlle kabzeyledi

 

Arz ü semânın üstüne inceden bir tül çekip

On sekizbin âlemi de altına hapseyledi

 

On sekizin bin katına perde perde gizlenip

On dokuza teslim oldu, sırrını fâş eyledi

 

Şâh-ı Merdân mürşid oldu, isimlerden göründü

Ken’ân Kerîm’den konuşup kuluyla meşkeyledi