kalem tutan kadına, ta uzaklardan bir mektup
gelmişti. “Senin, bir Hak Dost’un varmış. Onu
bana anlat!” diyordu… Zavallı, haddini bilmez
kalem, bir şeyler yazdı da yazdı ve gene bir gün,
Dost’un “O nedir, ver bakayım!” demesi üzerine
kağıtları uzattı… Nihayet okuyup bitirdiği
kağıtları… yırtıp sepete atarken:
“O, bir hiçtir! diye yazarsın” dedi…
Sâmiha Ayverdi/ Dost
Günlerden bugün, ben yokum. Öğretmenim var.
O da bir hiçtir.
Cevapla
Want to join the discussion?Feel free to contribute!