Îfâ-yı Hac

Kâbetü’l-uşşâk için ben yollara düştüm bugün

Hem bevâdî-i hevâ-yı nefsi hep geçtim bugün

Gıll ü gış, benlik libâsından çıkıp oldum revân

Tâat ihrâmiyle irfân-ı Arafât’a bugün

 

Taşlayıp Minâ-yı aşkta nefs ü şeytan varlığım

Beyt-i rûy-i yâri tavf etmek bana oldu nasîb

Hâl-i ruhsârı Hacerü’l-esved’e sürdüm yüzüm

Sa’y ile oldum safâ-yı vahdete el-hak karîb

 

Vech-i yâr kıblemdir, ondan “Kābe kavseyn” âşikâr

Gözleriyle kaşları mihrâb-ı “Ev ednâ”m benim

Bi’r-i Zemzemdir bilâ-şek çâh-ı zenahdân-ı yâr

Kāmet-i Tûbâ’dır hüsnü, ravzası cennetlerim

 

Ref’ olup nefs zulmeti, gördüm nikapsız âşikâr

Mushaf-ı vechinde “Mâ kâne Muhammed”den nişân

Eyle Bismil-gâh-ı aşkta nefsini kurbân-ı yâr

Bulmak istersen eğer Ken’ân hayât-ı câvidân