HAYAT MEKTEBİ

Henüz doğmamışken, Cenâb-ı Hakk’ın yanında pek bir huzurlusundur. Derken bir gün senin sıran gelir ve gönderilirsin yeryüzüne… Annenin karnından çıkıp nefes aldığın o ilk an artık sen de hayat mektebinin öğrencilerinden olursun. Yani öyle büyüdüğünde gideceğin bir mektep değildir burası. Daha o an başlar ilk dersin; nefes almaya ve gözlerini açtığın yere uyum sağlamaya çalışırsın, ağlarsın… Ah bir bilsen; daha yolun çok uzun…

Diğerlerinden çok farklıdır hayat mektebi; öyle dört duvarla asla sınırlı değildir, hatta belli bir mekânı dahi yoktur. Adım attığın, yaşadığın, sevdiğin yahut sevmediğin, kısacası yeryüzündeki her yer onun sınırları içindedir. Burada geçmiş yahut gelecek de yoktur, sadece an vardır.

İmtihanlar da bambaşkadır burada… Nerede neyle karşılaşacağını, nasıl imtihan olacağını pek tahmin edemezsin. Sorular çoğu zaman beklemediğin yerlerden gelir. Üstelik öğrendiklerinden iki-üç ayda bir imtihan olma gibi bir durum da söz konusu değildir. Çünkü hayat mektebinde devamlı bir imtihan vardır. 7/24 öğretir ve 7/24 de imtihana tâbi tutar. Aile ortamında, iş hayatında, arkadaş çevrende… Hatta kendinle kaldığında bile! Sınavdan geçer not alabilmek için de uyanık olman gerek. Zira öğrendiğin her şeyden mesulsün artık. Önemli olan ise çok öğrenmen değil, öğrendiğini uygulayabilmendir. İşte çoğu insan da bu uygulama aşamasında sınıfta kalır zaten.

Belki kolay gibi görünür ama hakikatte bütün mekteplerden zordur burası. Çünkü insan, nefsiyle mücadele verir burada. Mektebin amacı da her öğrencinin nefsini terbiye edip insan olabilmesidir ve dünya mekteplerinden geçsen de esas hayat mektebindeki öğrenciliğinden sorumlusun. Ne yapacağını bilemiyorsan üzülme. Zira Allah, kullarını yalnız bırakmadı; O’nun (c.c) mânâsını yayan ve seni O’na yaklaştıran hayat mektebi öğretmenlerinden birini bulduğunda hemen eteğine yapış! Bir öğretmen bulup ona teslim olmak en kestirme yoldur.

Peki, hayat mektebinden geçip diplomanı aldığını nasıl anlarsın? Maalesef bunu hayattayken bilemez ve kutlayamazsın. Gün gelip sen de musalla taşında yatarken cemaat karşında saf oluşturur ve bir cümle söyler: “Helâl olsun!” İşte o, cân u gönülden söylenirse diplomanı aldın demektir!