Sohbetler (Ağustos 2013)

Bayramın irfânî mânâsı sorulması üzerine:

–  “Mücâhede ve riyâzat günlerinin neticesi visal bayramıdır” de­dikten sonra Hocamız şu fıkrayı anlattı:

–  “Bir Bektaşî babası, dervişleriyle beraber bir köye giderlerken yolda top sesleri işitmişler. Baba ‘Bu nedir?’ diye sormuş. Ramazan to­pu! demişler. Hemen dervişlerinden birine dönerek ‘Öyle ise demiş, al şu merkebi hana götür, biz de Ramazan bitinceye kadar bir yerde vakit geçirelim.’

Zevk ve safâ ile geçen bir hayli zamandan sonra baba, merkebi ha­tırlayarak aynı dervişe ‘Git bakalım, merkep ne oldu?’ demiş. Derviş gitmiş, fakat hanın yandığını, merkebin ise kaybolduğunu ve Ramazanın da çoktan bitmiş bulunduğunu görerek dönüp gelmiş ve:
Han harâbest
Merkep türâbest
Ramazan cicos
Bayram mübârekest

diye cevap vermiş.
Her sözde hakikat aradığımız için bu tuhaf hikâyeden de şu haki­kat mânâsını çıkarıyoruz: Vücut hanı harap olup, nefis merkebi de tü­rap olunca hicran biterek visal bayramı mübarek ola.”
(Ken’an Rifâî, Sohbetler, Kubbealtı Yayınevi, İstanbul 2000, s. 55-56)

 

**************

Şeyh Yûnus Efendi:

– Eyvallah… Aman Efendim eyvallah… Allah sizden hoşnut olsun.

– “Allah nefsimizin şerrinden muhâfaza etsin, rızâsından ayırma­sın. Geceler geldi, gündüzler gitti. Ramazan ayı geçti. Topla davulla yi­ne geçti. Öteki aylar topsuz davulsuzdur. Topla davulla olan böyle geçi­yor. Ötekiler ise hissedilmeden geçip gidiyor.

Avâmın Ramazan’ı, malûm olan ayda, orucu bozan şeylerden, havassın yâni Allah’ın has kullarının orucu ise fikir ve his günahları demek olan gafletten, yâni Hak’tan gayrı şeylerden kaçınmak ve riyâzatta bulunup cânânın vuslatı bayramına intizar eylemektir. Avâmm orucu senede bir aya mahsustur. Bu ise vuslat bayramı müyes­ser oluncaya kadar devam eder.”

Şeyh Yûnus Efendi:

–   Bu akşam ayı, fakir de gördüm.

– “Basra’da, Anadolu’da bugün bayram. Halbuki bizim başımız şerîate bağlıdır. Biz, mademki orucu, ulû’lemir olan hükümetin topuyla tuttuk, yine onun topu ile bozarız. Bu hususta mes’ûliyet varsa, bize âit
değildir. Esasen âlemin intizâmı da bunu icap eder. Herkes, ben ayı gördüm… der oruç tutar ve oruç bozarsa, o vakit birlik olmaz.

(Ken’an Rifâî, Sohbetler, Kubbealtı Yayınevi, İstanbul 2000, s. 547)